१. संज्ञा
/ जातिवाचक संज्ञा
    संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ प्राकृतिक वस्तु
    संज्ञा
/ निर्जीव
/ स्थान
/ भौतिक स्थान
अर्थ : भूमि का बहुत ऊँचा, ऊबड़-खाबड़ और प्रायः पथरीला प्राकृतिक भाग।
അ
उदाहरण :
हिमालय पर्वत भारत के उत्तर में है।
पर्यायवाची :
अग , अचल , अद्रि , अलम , अवि , अश्म , कंदराकर , गिर , घाट , तालिश , तुंग , दरीभृत , धातुभृत् , पयोधर , पर्वत , पहाड़ , पारावत , पृथुशेखर , पृथ्वीधर , भूधर , भूमिधर , भूमिभृत , महिधर , वलाहक , वसुधाधर , व्यंगक , व्यंशक , व्यङ्गक , शिखी , शैल , स्थावर
A land mass that projects well above its surroundings. Higher than a hill.
mount ,
mountain
ഭൂമിയുടെ ഏറ്റവും ഉയർന്നതും താണതുമായ പാറപ്രദേശങ്ങള്.
ഹിമാലയ പര്വതം ഭാരതത്തിന്റെ വടക്കു ഭാഗത്താണു്.
അഗം ,
അചലം ,
അദ്രി ഗോത്രം ,
അഹാര്യം ,
കുന്നു് ,
കൂമ്പാരം ,
കൊടുമുടി ,
ക്ഷ്മാധരം ,
ഗിരി ,
ഗിരിനിര ,
ഗ്രാവം ,
ചികുരം ,
ജീമൂതം ,
തപംക്തി ,
ദുരാധര്ഷം ,
നഗം ,
പര്വ ,
പര്വചതശിഖരം ,
പര്വതം ,
പര്വതശൃംഗം ,
പാറ ,
പീഠഭൂമി ,
ബൃഹത്തായതു് ,
ഭൂഭൃത്ത് ,
ഭൃത്ത് ,
മല ,
മലമുകള് ,
മഹീധ്രം ,
മഹീഭ്ത്ത് ,
മാലാമല ,
മേടു് ,
രവി ,
വപ്രം ,
വൃത്രം ,
ശിഖരി ,
ശിലൊചയം ,
ശൈലം ,
ശൈലാഗ്രം ,
സാനു