അർത്ഥം : ಕಪಟವಿಲ್ಲದಂತಹ ಅವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಭಾವ
ഉദാഹരണം :
ಕಪಟಹೀನತೆಯು ಮನುಷ್ಯನ ಒಳ್ಳೆಯ ನಡತೆ, ಚರಿತ್ರೆಯ ಲಕ್ಷಣ.
പര്യായപദങ്ങൾ : ಕಪಟವಿಲ್ಲದ, ಕಪಟಹೀನತೆ, ನಿಷ್ಕಪಟಲತೆ
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
A state or condition of being innocent of a specific crime or offense.
The trial established his innocence.