അർത്ഥം : व्याकरण में वह कारक जिसके द्वारा कर्त्ता कोई क्रिया सिद्ध करता है।
ഉദാഹരണം :
करण की विभक्ति से है।
मैं कलम से लिखती हूँ में कलम करण है।
പര്യായപദങ്ങൾ : करण कारक
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
व्याकरणामध्ये ज्याद्वारे कर्ता एखादी क्रिया सिद्ध करतो ते कारक.
मी लेखणीने लिहिते यात लेखणी करण आहे.இதன் மூலமாக ஏதாவது ஒரு செயலை செய்யும் இலக்கணத்தின் ஒரு வேற்றுமை
நான் பேனாவால் எழுதுகிறேன் இதில் பேனா மூன்றாம் வேற்றுமை ஆகும்അർത്ഥം : गणित में वह संख्या जिसका पूरा-पूरा वर्गमूल न निकल सके।
ഉദാഹരണം :
गणित के शिक्षक ने बच्चों को पाँच करण बताने के लिए कहा।
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
గణిత శాస్త్రానికి సంబంధించి సంఖ్య యొక్క వర్గమూలం తెలియజేసేది
గణిత శాస్త్రం అధ్యాపకుడు పిల్లలకు ఐదు కరణాలు చెబుతున్నాడు.ಯಾವ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಭಾಜಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲವೋ
ಗಣಿತದ ಶಕ್ಷಕರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಲೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ತಿಳಿಸಿದರು.ଗଣିତର ଯେଉଁ ସଂଖ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବର୍ଗମୂଳ ବାହାରେ ନାହିଁ
ଗଣିତ ଶିକ୍ଷକ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାଞ୍ଚଟି କରଣ କହିବାକୁ କହିଲେஇதன் முழுமையான வர்க்கமூலம் கூற முடியாத கணிதத்திலுள்ள ஒரு எண்ணிக்கை
கணிதத்தில் ஆசிரியர் குழந்தைகளை ஐந்து வேற்றுமைகளை கூறக் கூறினார்പൂര്ണ്ണമായും വര്ഗ്ഗമൂലം കിട്ടാത്ത സംഖ്യ
ഗണിത അദ്ധ്യാപകന് പൂര്ണ്ണ വര്ഗ്ഗമൂലം ഇല്ലാത്ത അഞ്ച് സംഖ്യകള് എഴുതാന് പറഞ്ഞു