 |
voice noun
അർത്ഥം : The distinctive quality or pitch or condition of a person's speech.
ഉദാഹരണം :
A shrill voice sounded behind us.
അർത്ഥം : The sound made by the vibration of vocal folds modified by the resonance of the vocal tract.
ഉദാഹരണം :
A singer takes good care of his voice.
The giraffe cannot make any vocalizations.
പര്യായപദങ്ങൾ : phonation, vocalisation, vocalism, vocalization, vox
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
മൃദുലത, തീവ്രത, വ്യതിയാനങ്ങള്‍ മുതലായവ എല്ലാം യോജിച്ച ജീവികളുടെ കണ്ഠത്തില്‍ നിന്ന് വരുന്ന ശബ്ദം.
അവന്റെ ശബ്ദം വളരെ മാധുര്യമുള്ളതാണ്.ആരവം, ആരാവം, ഒച്ച, ഒലി, ധ്വനി, നാദം, നിനദം, നിനാദം, നിസ്വനം, നിസ്വാനം, നിർഘോഷം, നിർഹാദ്രം, രവം, രാസം, വിക്ഷവം, വിരാവം, ശബ്ദം, ശാരീരം, ശ്രുതി, സംരാവം, സ്വനം, സ്വരം, സ്വാനം, ഹ്രാസം
അർത്ഥം : A sound suggestive of a vocal utterance.
ഉദാഹരണം :
The noisy voice of the waterfall.
The incessant voices of the artillery.
അർത്ഥം : Expressing in coherent verbal form.
ഉദാഹരണം :
The articulation of my feelings.
I gave voice to my feelings.
പര്യായപദങ്ങൾ : articulation
അർത്ഥം : A means or agency by which something is expressed or communicated.
ഉദാഹരണം :
The voice of the law.
The Times is not the voice of New York.
Conservatism has many voices.
അർത്ഥം : Something suggestive of speech in being a medium of expression.
ഉദാഹരണം :
The wee small voice of conscience.
The voice of experience.
He said his voices told him to do it.
അർത്ഥം : (metonymy) a singer.
ഉദാഹരണം :
He wanted to hear trained voices sing it.
അർത്ഥം : An advocate who represents someone else's policy or purpose.
ഉദാഹരണം :
The meeting was attended by spokespersons for all the major organs of government.
പര്യായപദങ്ങൾ : interpreter, representative, spokesperson
അർത്ഥം : The ability to speak.
ഉദാഹരണം :
He lost his voice.
അർത്ഥം : (linguistics) the grammatical relation (active or passive) of the grammatical subject of a verb to the action that the verb denotes.
അർത്ഥം : The melody carried by a particular voice or instrument in polyphonic music.
ഉദാഹരണം :
He tried to sing the tenor part.
പര്യായപദങ്ങൾ : part
