അർത്ഥം : The quality or state of lacking merit or value.
The quality or state of having merit or value.
worthinessഅർത്ഥം : The quality of being not particularly suitable or befitting.
ഉദാഹരണം :
He retracted nothing that he had said about the inappropriateness of either a corporeal God or a God who is a person.
His praise released from her loud protestations of her unworthiness.
പര്യായപദങ്ങൾ : inappropriateness
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
उचित या उपयुक्त न होने की अवस्था।
उन्हें अनौचित्य का कुछ ध्यान ही नहीं रहता।ଉଚିତ ବା ଉପଯୁକ୍ତ ନ ହେବାର ଅବସ୍ଥା
ତାଙ୍କର ଅନୌଚିତ୍ୟର କିଛି ଧ୍ୟାନ ହିଁ ରହୁନାହିଁউচিত বা উপযুক্ত না হওয়ার অবস্থা
"তার অনৈচিত্যের কোনও ধারণা নেই"சிறந்த அல்லது பயன்படாமல் இருக்கும் நிலை
அவனுடைய தகுதியின்மையால் எதிலுமே கவனம் செலுத்தவிடுவதில்லைThe quality of being specially suitable.
appropriateness