 |
tension noun
അർത്ഥം : (psychology) a state of mental or emotional strain or suspense.
ഉദാഹരണം :
He suffered from fatigue and emotional tension.
Stress is a vasoconstrictor.
പര്യായപദങ്ങൾ : stress, tenseness
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
ಭಯ ಅಥವಾ ಚಿಂತೆಯಿಂದ ತಲೆಯ ಭಾಗದ ನರಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಲೇಶ ಉಂಟಾಗುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಮಾನಸಿಕ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಅವನು ಕಾಯಿಲೆ ಬಿದ್ದನು.ಉದ್ವಿಗ್ನತೆ, ಉದ್ವೇಗ, ಒತ್ತಡ
பயம், கவலை பொன்றவற்றின் கரணமாக மூளை நரம்புகளிள் ஏற்ப்படும் பாதிப்பு
மனஇறுக்கத்தால் அவள் உடல் நிலை கெட்டுவிட்டது.மனஅயர்ச்சி, மனஇறுக்கம், மனக்கவலை
ഭയം, ഉത്കണ്ഠ മുതലായവ കാരണം തലച്ചോറിലെ നാഡികള് വലിയുന്നതു വഴി അസ്വസ്ഥത വര്ദ്ധിക്കുന്നത്.
മാനസിക പിരിമുറുക്കം കാരണം അവന്‍ രോഗിയായി.പിരിമുറുക്കം
അർത്ഥം : The physical condition of being stretched or strained.
ഉദാഹരണം :
It places great tension on the leg muscles.
He could feel the tenseness of her body.
പര്യായപദങ്ങൾ : tautness, tenseness, tensity
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
ধাতুর সেই গুণ বিশেষ যার জন্য তাকে নমনীয় বস্তু হিসাবে ব্যবহার করা যায়
সোনা,রূপোর স্হিতিস্হাপকতা খুব বেশী হয়স্হিতিস্হাপকতা
അർത്ഥം : A balance between and interplay of opposing elements or tendencies (especially in art or literature).
ഉദാഹരണം :
There is a tension created between narrative time and movie time.
There is a tension between these approaches to understanding history.
അർത്ഥം : (physics) a stress that produces an elongation of an elastic physical body.
ഉദാഹരണം :
The direction of maximum tension moves asymptotically toward the direction of the shear.
അർത്ഥം : Feelings of hostility that are not manifest.
ഉദാഹരണം :
He could sense her latent hostility to him.
The diplomats' first concern was to reduce international tensions.
പര്യായപദങ്ങൾ : latent hostility
അർത്ഥം : The action of stretching something tight.
ഉദാഹരണം :
Tension holds the belt in the pulleys.
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
