അർത്ഥം : (archeology) the earliest known period of human culture, characterized by the use of stone implements.
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
मानव सभ्यता के विकास की पहली सीढ़ी जब मनुष्य पत्थर का उपयोग औज़ार के रूप में करने लगा।
पाषाण युग में मनुष्य पहले की अपेक्षा अधिक सुरक्षित महसूस करता था।ମାନବ ସଭ୍ୟତାର ବିକାଶର ପ୍ରଥମ ସୋପାନ ଯେବେ ମଣିଷ ଅସ୍ତ୍ର ରୂପେ ପ୍ରସ୍ତରର ଉପଯୋଗ କରୁଥିଲା
ପାଷାଣ ଯୁଗରେ ମଣିଷ ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ନିଜକୁ ଅଧିକ ସୁରକ୍ଷିତ ମନେକରୁ ଥିଲାಮನವನ ವಿಕಾಸದ ಮೊದಲನೇ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಅವನು ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಸಲಕರಣೆ ಅಥವಾ ಆಯುದ ಮಾಡುತ್ತಿದ ಕಾಲ
ಶಿಲಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನು ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಸಲಕರಣೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದমানব সভ্যতার বিকাশের প্রথম ধাপ যখন মানুষ পাথরকে অস্ত্র রুপে ব্যাবহার করতে লাগল
প্রস্তর যুগে মানুষ পূর্বের তুলনায় অনেক বেশী সুরক্ষিত অনুভব করতமனித வரலாற்றில் கருவிகளாகவும் ஆயுதங்களாகவும் கல் மட்டுமே பயன்படுத்தப்பட்ட ஆதி காலம்
கற்காலத்தில்കല്ല് ആയുധമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം അവിടം മുതലാണ് മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ സംസ്കാരം ഉടലെടുക്കുന്നത്
ശിലായുഗത്തില് പഴയതിനേക്കാളും കൂടുതല് സുരക്ഷിതത്വബോധം അനുഭവിച്ചിരുന്നു