 |
obligation noun
അർത്ഥം : The social force that binds you to the courses of action demanded by that force.
ഉദാഹരണം :
We must instill a sense of duty in our children.
Every right implies a responsibility; every opportunity, an obligation; every possession, a duty.
പര്യായപദങ്ങൾ : duty, responsibility
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
এমন কাজ যা সম্পূর্ণ করা নিজের পক্ষে পরম আবশ্যক এবং যা ধর্ম অনুসারে করা উচিত
দেশের সেবা করা আমাদের সকলের পরম কর্তব্যকর্তব্য
പണി അല്ലെങ്കില് കാര്യം ചെയ്യേണ്ടതു അത്യാവശ്യമാവുക.
രാജ്യത്തിനെ സേവിക്കല് നമ്മുടെ പ്രധാന കര്ത്തവ്യമാണു്.അനുഷ്ഠികേണ്ട കൃത്യം, ഔദ്യോഗിക കര്ത്തവ്യം, കടപ്പാടു്, കടമ, കരണീയം, കര്ത്തവ്യം, കര്ത്വ്യത, കര്മ്മം, ചുമതല, ചെയ്യപ്പെടേണ്ട ജോലി, ചെയ്യേണ്ടതു്, ധര്മ്മം, ധാര്മ്മിക ബാധ്യത, പാട്, ബാധ്യത, ബാധ്യത ഏറ്റ കൃത്യം, ഭാരവാഹിത്വം, മാന്ഡേറ്റ്, മുറ, വിധേയം
അർത്ഥം : The state of being obligated to do or pay something.
ഉദാഹരണം :
He is under an obligation to finish the job.
അർത്ഥം : A personal relation in which one is indebted for a service or favor.
പര്യായപദങ്ങൾ : indebtedness
അർത്ഥം : A written promise to repay a debt.
പര്യായപദങ്ങൾ : certificate of indebtedness, debt instrument
അർത്ഥം : A legal agreement specifying a payment or action and the penalty for failure to comply.
