 |
historical adjective
അർത്ഥം : Of or relating to the study of history.
ഉദാഹരണം :
Historical scholars.
A historical perspective.
Unconcerned with or unrelated to history or to historical development or to tradition.
ahistoricalഅർത്ഥം : Having once lived or existed or taken place in the real world as distinct from being legendary.
ഉദാഹരണം :
The historical Jesus.
Doubt that a historical Camelot every existed.
Actual historical events.
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂದಿಸಿದ ಯಾವುದೇ ಸಂಗತಿ
ಅವನು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕತೆಯನ್ನು ಬಹಳ ರೋಚಕವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಐತಿಹಾಸಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದಂತ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದಂತಹ
ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿಹೋದ ಯಾವುದೇ ಸಂಗತಿ
ಸಿಪಾಯಿ ದಂಗೆಯು ಒಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಘಟನೆ.ಐತಿಹಾಸಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದಂತ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದಂತಹ, ಚಾರಿತ್ರಿಕ, ಚಾರಿತ್ರಿಕವಾದ, ಚಾರಿತ್ರಿಕವಾದಂತ, ಚಾರಿತ್ರಿಕವಾದಂತಹ
சரித்திரத்தில் இடம்பெற்றுள்ள
அருங்காட்சியகத்தில் புராணமான பொருட்கள் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன.இதிகாசமான, சரித்திரமான, புராணமான
ചരിത്ര സംബന്ധിയായ.
അവന് ചരിത്രപരമായ കഥകള് കേള്ക്കുവാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.ചരിത്രപരമായ, പുരാതനപരമായ, പൂര്വ്വി കമായ
അർത്ഥം : Belonging to the past. Of what is important or famous in the past.
ഉദാഹരണം :
Historic victories.
Historical (or historic) times.
A historical character.
പര്യായപദങ്ങൾ : historic
അർത്ഥം : Used of the study of a phenomenon (especially language) as it changes through time.
ഉദാഹരണം :
Diachronic linguistics.
പര്യായപദങ്ങൾ : diachronic
Concerned with phenomena (especially language) at a particular period without considering historical antecedents.
Synchronic linguistics.synchronic
