 |
flood tide noun
അർത്ഥം : The highest point of anything conceived of as growing or developing or unfolding.
ഉദാഹരണം :
The climax of the artist's career.
In the flood tide of his success.
പര്യായപദങ്ങൾ : climax
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
ಅತಿರೇಖದ ವರೆಗೂ ಯಾವುದೋ ಮಾತು ಇತ್ಯಾದಿ ಬಂದಿರುವುದು ಅಥವಾ ತಲುಪಿರುವುದು
ಇಲ್ಲ ಅಸಭ್ಯತೆಯು ಪರಾಕಾಷ್ಠತೆಗೆ ತಲುಪಿದೆ.ಅತಿರೇಖ, ಅತಿರೇಖತೆ, ಉತ್ತುಂಗು, ತುತ್ತ ತುದಿ, ಪರಾಕಾಷ್ಠತೆ, ಸೀಮೆ
ഒരു കാര്യം അതിന്റെ പരകാഷ്ഠയില് എത്തിച്ചേരുക
ഇതാണ് അസഭ്യതയുടെ പരകാഷ്ഠഉച്ചസ്ഥാനം, ചരമസീമ, പരകാഷ്ഠ, പരാകോടി
അർത്ഥം : The occurrence of incoming water (between a low tide and the following high tide).
ഉദാഹരണം :
A tide in the affairs of men which, taken at the flood, leads on to fortune.
പര്യായപദങ്ങൾ : flood, rising tide
The tide while water is flowing out.
ebbtide