അർത്ഥം : Opposition between two conflicting forces or ideas.
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
दो बातों में दिखाई देनेवाला विरोध।
व्यक्ति की बातों में विरोधाभास आते ही वह अविश्वसनीय बन जाता है।ஒன்றுடன் அல்லது ஒருவருடன் முரண்படும் நிலை
மனிதர்களுக்குள் கருத்துக்கள் தெரிவிக்கும் போது சில நேரம் அவர்களுக்குள் முரண்பாடு ஏற்படுகிறதுരണ്ടു കാര്യങ്ങള്ക്കിടയില് കാണുന്ന വൈരുധ്യം.
വ്യക്തിയുടെ വാക്കുകളില് വിരോധാഭാസം വരുന്നതോടുകൂടി അയാള് അവിശ്യസിനീയനാകുന്നു.അർത്ഥം : (logic) a statement that is necessarily false.
ഉദാഹരണം :
The statement `he is brave and he is not brave' is a contradiction.
പര്യായപദങ്ങൾ : contradiction in terms
അർത്ഥം : The speech act of contradicting someone.
ഉദാഹരണം :
He spoke as if he thought his claims were immune to contradiction.