 |
bounce noun
അർത്ഥം : The quality of a substance that is able to rebound.
പര്യായപദങ്ങൾ : bounciness
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
അർത്ഥം : A light, self-propelled movement upwards or forwards.
പര്യായപദങ്ങൾ : bound, leap, leaping, saltation, spring
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
ಕುಣಿ ಅಥವಾ ಜಿಗಿಯುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಜಿಗಿಯುವುದರಿಂದ ಬಿದ್ದು ಕೈ-ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಗಾಯವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿದೆಕುಣಿಯುವುದು, ಜಿಗಿಯುವುದು
କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ଡେଇଁବା କାମ
ସେ ଖାଈ ପାର ହେବାପାଇଁ ଡିଆଁ ମାରିଲାକୁଦିବା, ଡିଆଁମାରିବା, ଡେଇଁବା
மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்த செய்யும் செயல்
துள்ளிக்குதித்ததால் அவனுடைய கை-கால் அடிபட்டதுகளிப்புடன்துள்ளல், துள்ளிக்குதித்தல்
എവിടെയെങ്കിലും എത്തുന്നതിനു വേണ്ടി ചാടുന്ന പ്രക്രിയ.
അവന്‍ കിടങ്ങ് താണ്ടിക്കടക്കുന്നതിനു വേണ്ടി കുതിച്ചു ചാടി.കുതിച്ചു ചാട്ടം, ചാട്ടം
അർത്ഥം : Rebounding from an impact (or series of impacts).
പര്യായപദങ്ങൾ : bouncing
bounce verb
അർത്ഥം : Spring back. Spring away from an impact.
ഉദാഹരണം :
The rubber ball bounced.
These particles do not resile but they unite after they collide.
പര്യായപദങ്ങൾ : bound, rebound, recoil, resile, reverberate, ricochet, spring, take a hop
അർത്ഥം : Hit something so that it bounces.
ഉദാഹരണം :
Bounce a ball.
അർത്ഥം : Move up and down repeatedly.
പര്യായപദങ്ങൾ : jounce
അർത്ഥം : Come back after being refused.
ഉദാഹരണം :
The check bounced.
Be debited and credited to the proper bank accounts.
The check will clear within 2 business days.clear
അർത്ഥം : Leap suddenly.
ഉദാഹരണം :
He bounced to his feet.
അർത്ഥം : Refuse to accept and send back.
ഉദാഹരണം :
Bounce a check.
അർത്ഥം : Eject from the premises.
ഉദാഹരണം :
The ex-boxer's job is to bounce people who want to enter this private club.
