 |
boisterous adjective
അർത്ഥം : Noisy and lacking in restraint or discipline.
ഉദാഹരണം :
A boisterous crowd.
A social gathering that became rambunctious and out of hand.
A robustious group of teenagers.
Beneath the rumbustious surface of his paintings is sympathy for the vulnerability of ordinary human beings.
An unruly class.
പര്യായപദങ്ങൾ : rambunctious, robustious, rumbustious, unruly
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
கிடுமுழக்கமிடுகிற
பெருங்கூச்சலிடுகிற மக்கள் நீதிமன்றத்தில் நுழைந்தாலும் சத்தத்தை உண்டுசெய்கின்றனர்ஆரவாரமிடும், கிடுமுழக்கமிடும், பெருங்கூச்சலிடுகிற
അർത്ഥം : Full of rough and exuberant animal spirits.
ഉദാഹരണം :
Boisterous practical jokes.
Knockabout comedy.
പര്യായപദങ്ങൾ : knockabout
