അർത്ഥം : (criminal law) money that must be forfeited by the bondsman if an accused person fails to appear in court for trial.
ഉദാഹരണം :
The judge set bail at $10,000.
A $10,000 bond was furnished by an alderman.
പര്യായപദങ്ങൾ : bail bond, bond
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
ജാമ്യക്കാരന് വഴി ഏതെങ്കിലും ഈടിന്റെ രൂപത്തില് നിക്ഷേപിക്കുന്ന പണം.
പിഴപ്പണം നിക്ഷേപിച്ചതിനു ശേഷം മൈകുവിന് ജാമ്യം ലഭിച്ചു.അർത്ഥം : The legal system that allows an accused person to be temporarily released from custody (usually on condition that a sum of money guarantees their appearance at trial).
ഉദാഹരണം :
He is out on bail.
അർത്ഥം : Release after a security has been paid.
അർത്ഥം : Deliver something in trust to somebody for a special purpose and for a limited period.
അർത്ഥം : Secure the release of (someone) by providing security.
അർത്ഥം : Empty (a vessel) by bailing.
അർത്ഥം : Remove (water) from a vessel with a container.