അർത്ഥം : व्याकरण में वह कारक जिससे एक शब्द का दूसरे शब्द के साथ संबंध सूचित होता है।
ഉദാഹരണം :
संबंधकारक की विभक्ति का, के, की, रा, रे री आदि हैं जैसे यह राम की पुस्तक है।
പര്യായപദങ്ങൾ : षष्ठी, संबंध, सम्बन्ध, सम्बन्ध कारक
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
సంబంధాలను కలపడానికి ఉపయోగించే వ్యాకరణాంశం
సంబంధకారకమైన విభక్తులు కా, కె, కీ, రా, రె, రీ,మొదలగునవి ఈవిధంగా అది రామ్ యొక్క పుస్తకం.ବ୍ୟାକରଣର ଯେଉଁ କାରକଦ୍ୱାରା କୌଣସି ଏକ ଶବ୍ଦର ଅନ୍ୟ ଏକ ଶବ୍ଦସହିତ ଥିବା ସମ୍ପର୍କ ସୂଚିତ ହୁଏ
ସମ୍ବନ୍ଧକାରକର ବିଭକ୍ତି ଚିହ୍ନ କା,କେ,କି,ରା,ରେ, ରି ଇତ୍ୟାଦି ଯେପରି ରାମର ପୁସ୍ତକವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ ಆ ವಿಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಒಂದು ಶಬ್ಧದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಶಬ್ಧದ ಜೊತೆ ಸಂಬಂಧ ಸೂಚಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ
ಪಷ್ಠೀ ವಿಭಕ್ತಿ ಕಾ, ಕೆ, ಕೀ, ರಾ ರೆ, ರೀ ಮೊಲದಾದವುಗಳಿರುವ ರಾಮನ ಪುಸ್ತಕ.ব্যকরণের সেই কারক যা দিয়ে একটি শব্দের অন্য শব্দের সাথে সম্পর্ক সূচিত হয়
সম্বন্ধকারকে বিভক্তি কা, কে, কি, রা, রে, রি ইত্যাদি আছে যেমন এটা হল রামের বইஇலக்கணத்தில் ஒரு பெயருக்கும் மற்றொரு பெயருக்கும் உள்ள உறவைக் காட்டுவது
அவன் ஆறாம் வேற்றுமை உருபைப் பற்றி படித்துக் கொண்டிருந்தான்.ഒരു ശബ്ദത്തിന് മറ്റൊരു ശബ്ദത്തോടുള്ള ബന്ധം സൂചിപ്പിക്കുന്ന വ്യാകരണത്തിലെ ആറാമത്തെ കാരകം
സംബന്ധ കാരകത്തിന്റെ വിഭക്തി ചിഹ്നങ്ങള് ന്റെ, ഉടെ എന്നിവയാകുന്നു ഉദാഹരണമായി ഇത് രാമന്റെ പുസ്തകം ആകുന്നു